Een maand geleden deelde ik de eerste update over onze huizenjacht. We gingen toen kijken bij twee huizen die, zoals je al begrijpt, het niet geworden zijn. Inmiddels hebben we 4 huizen gezien en zijn we enorm te spreken over een huis die niet bepaald een de ‘droomboerderij’ is die we voor ogen hadden…

Daar zit een luchtje aan

Als je naar een oude boerderij op zoek gaat, dan weet je dat het huis niet al te fris kan ruiken. Toen wij het huis gingen bezichtigen waar we van wisten dat het een nieuwe rieten dak nodigt heeft én asbest verwijderd moest worden, liepen we tegen een flinke rookwalm op. Bah! Ik heb ook ooit gerookt, maar als je me zou vertellen dat de huidige bewoners kettingrokers zijn, dan snap ik het. Ben overigens ook benieuwd of het gele balkenplafond niet stiekem gewoon wit is als je het afneemt met allesreiniger. Anyhow, die dat huis werd het niet. Los van door de inrichting kijken (wat ik al moeilijk kan), moet je er ook doorheen ruiken. Zo bleek ook in het tweede huis, waar we de stal hadden getransformeerd in een slaapkamer met badkamer en suite. Ook dat was even schakelen, want de stal stond nog niet op de foto — “daar is een reden voor”, aldus Jeroen — en dat klopt. Kortom; dat was even slikken.

Gratis tip aan makelaars: loop even door de oudere huizen heen die je gaat verkopen met huisparfum.

Makelaars zonder V-Factor

Het derde huis in Haaften was echt een plaatje! We hadden een te gekke makelaar die vol enthousiasme het huis verkocht. Iets unieks, want bij de huizen hiervoor kregen we een tour van pure droogkloten. Ik zou huizen toch vele malen beter kunnen verkopen als ik eraan terugdenk. Van die gasten die continu hetzelfde zeggen, hun riedeltje doen en amper naar je luisteren en geen verrassend antwoord geven op vragen. Jammer!

Maar deze dame in Haaften die heeft het vak begrepen, oftewel: de V-Factor. Ze gaf de woonbelevenis weg, luisterde naar ons en liet ons daarna geheel vrij om ook andere geïnteresseerden te ontvangen. En hoewel er opeens meerdere potentiële kopers aanwezig waren, had ze voldoende tijd voor antwoorden en om binnenkomende belletjes te beantwoorden.

Dit huis was overigens prachtig! Een boerderijwoning met geheel nieuw rieten dak, bijgebouw met idem rieten dak en een flinke tuin met kas, schuurtje en wensput. De enige wens die ik had willen doen is dit huis te verplaatsen naar een kavel met meer ruimte en wijds uitzicht. Helaas werkt het niet zo, want dat had geleid tot een direct bod.

Een hert, een kip en een schuchter schaap

Vrijdag bezochten we het vierde huis waar we behoorlijk enthousiast over zijn. Tijdens de bezichtiging maakten we kennis met de huidige bewoners: een lui hert, een grote kip met pluizige poten (zie hoofdfoto) en een schaap. Een schuchter schaap, want terwijl we de tuin in stapte, verplaatste het schaap zich met kleine passen en zetten het — op ruime afstand — opeens op een lopen. We hebben behoorlijk gelachen! Arm beest, was duidelijk niet gecharmeerd van mijn nieuwsgierigheid en voegde zich met een aantal pk bij de rest.

Hoewel het huis niet voldoet aan ‘woonboerderij’ maar eerder als knusse dijkwoning, zien we een huis met veel potentie. We zijn gecharmeerd door de ligging: wijds, geen directe buren en met een uitzicht waar menig landschapschilder zijn hart bij ophaalt. Het huis zelf is oud, donker en toe aan een flinke verbouwing. Een klus-huis, waar je met een stukadoor al een heel eind komt. Gelukkig heb ik een bouwkundige schoonvader die ooit zelf een huis liet bouwen. Wel zo handig, gezien onze 4 linkerhanden.

Natuurlijk zijn we ook druk in SketchUp de verbouwing aan het realiseren en gaan we deze week hopelijk nog eens bezichtigen!

Ik houd jullie op de hoogte!

Lees ook het eerste deel van onze huizenjacht.