Je hebt ‘m wellicht al op mijn Instagram voorbij zien, onze pup Joep! Een Berner Sennenpup die, volgens de fokker, ‘een mooie reu wordt van zeker zestig kilo’. ZESTIG! Niet geheel onverwacht, als je nu al kijkt naar de grootte van zijn poten. En zo is ons huishouden opeens een aangenaam lid rijker. Een kleine introductie en een kort verslag van onze zoektocht!

Hoe we deze leukerd vonden

Dat we een hondenwens hadden, is geen nieuws. We hebben beide honden gehad. Ik groeide er mee op en Jeroen had tot vijf jaar geleden een hond. Helaas moest hij hem afstaan omdat hij in het buitenland ging werken… maar gelukkig mochten we zo nu en dan oppassen op de boxer van vrienden.

Met een verbouwing van een half jaar achter de rug hadden we het meerdere malen wel over honden gehad, maar nog geen plan getrokken… tot de verjaardag van Jeroen begin september. Net als ieder jaar weet hij eigenlijk niks voor zijn verjaardag (je herkent het wellicht zelf ook). En ik weet niet eens meer hoe het kwam, maar ik grapte met tijd hebben voor een pup nu met COVID-19 en hem die cadeau te doen voor zijn verjaardag. Daar voelde hij wel wat voor en zo is het balletje gaan rollen 😉

Na dagen zoeken via bernersennen.nl, meerdere telefoontjes naar geregistreerde fokkers en een plek op tenminste drie wachtlijsten voor volgend jaar, kregen we een geweldige mail terug van een van de fokkers: er waren twee nestjes in juli geboren en een van de pups kon van ons zijn. We planden een bezoek, reden naar een plaatsje nest naar de Duitse grens, bezochten het nest van elf Bernerpups (hemels!) en waren – heel cliché – meteen verkocht.

We stelden op verzoek van de fokster een top 3 samen. En de fokster koos uit de 3 onze Joep. We zochten een enthousiaste ondernemende pup en die hebben we gekregen. Misschien een beetje te ondernemend… maar dat is met name even wennen.

Voor de eerste keer een pup, hoe gaat het?

We hebben Joep keihard in onze hart gesloten. Ik voel me een kersverse vader en was de afgelopen dagen een bonk spanning en emotie. Een puppy is kei leuk, maar waar je niet bij stilstaat is dat je een beestje groot gaat brengen en daar komt een behoorlijke verantwoordelijkheid bij kijken. Het is echt slopend om continu na te denken “doe ik het goed? pak ik ‘m te hard aan of te zacht? hoort dit?”.

Het is voor ons beide de allereerste keer dat we een pup zelfstandig groot brengen. Jeroen gaf twee hondjes een tweede kans en hoewel ik thuis bij mijn ouders ook puppies gezien heb, was ik er niet zo verantwoordelijk voor als nu. En we hebben ons goed ingelezen. We kregen zelfs een handleiding van de fokster van 14 pagina’s met hoe je het beste een Berner Sennes kunt opvoeden. En met haar 10 Berners, waarvan meerder uit eigen nestjes, vertrouw ik haar volledig!

Met oog op die reu van 60 kilo vinden we het beide wel handig om basis commando’s te leren, dus we hebben ons ingeschreven voor puppcursus. Eind oktober gaan we aan de slag. Nu gaan we het eerst zelf een beetje proberen. Het zijn wat korte nachtjes, maar zijn blij dat Joep zo goed aangeeft dat hij uitgelaten moet worden. En dan komt die heerlijke tuin weer goed van pas!

Gek op puppy-liefde? Volg mijn liefde voor onze viervoeter op Instagram! En maak je geen zorgen, het wordt zeker geen puppy-blog, maar deze lieve pup is inmiddels wel onderdeel van ons leuke gezin en is best fotogeniek, dus zal ongetwijfeld af en toe in de spotlight staan.

Fotografie © Johan Hazenbroek