Vrijdag was het eindelijk de 31e van januari 2020. De dag dat we passeerden bij de notaris en de sleutel in ontvangst namen van de verkopers. De man, een oorspronkelijke Rotterdammer(t), maakte het een luchtige en komische aangelegenheid die we – zijn woorden – ook nog afsloten met het ‘erkend diploma samenwonen’. Jup, Jeroen en ik zijn nu officieel “samen”.
Grootgrondbezitters
Met een tuin van 2800 vierkante meter, kunnen we ons inmiddels grootgrondbezitters noemen. Wat een heerlijkheid; een tuin! We zijn er beide mee opgegroeid maar kozen voor een appartement met een balkon. Nouja, Jeroen heeft nog even een postzegeltuintje gehad met zijn eerste woonhuis in Den Bosch, maar we wonen nu in zijn appartement met minimaal balkon.
Gezien er nu een tuin is, is het wel zo leuk om daar ook regelmatig een update van te plaatsen, dus daar wijd ik binnenkort nog een aparte blog aan.
De huidige situatie
Nu het huis zonder meubels is opgeleverd, hebben we pas echt een idee van de ruimte. Om een idee te geven van de huidige situatie, en natuurlijk om deze te bewaren voor het archief, hieronder enkele foto’s.










We kunnen niet wachten om aan de slag te gaan met onze plannen!
Funda For Real
Maandenlang mochten familie en vrienden meegenieten van de grootse ideeën en konden we ze slechts op de hoogte stellen met de Funda foto’s. Gezien we een flinke verbouwing gepland hebben en graag flinke stappen maken komende weken, besloten we vrienden familie op een dag uit te nodigen. Open huis, die ik bestempelde als ‘Funda For Real’ – want niks zo lekker als echt binnengluren.
Het was een liefdevolle warme dag, met hier en daar wat buitjes en flinke wind. We hadden de ruimtes voorzien van de SketchUp-ontwerpen, om een beter idee te scheppen van de grootse ideeën.
Ook werd de tuin verkend door Juul, de Cockapoo van Jeroen’s broer. Die raasde als een malle door de tuin.
Het voelt nu al als thuis
We hebben er inmiddels al twee nachten geslapen. De eerste nacht was wel meteen koud! De bovenverdieping is enkel glas en het luchtbed is toch al snel wat kouder dan een gewoon bed. Dat hebben we de tweede nacht iets beter gedaan door eerst de verwarming aan te zetten en een tweede deken erbij te pakken 😉 Al doende leert men.
Ook bijzonder aan de eerste nacht daar: de wind die huilde langs het huis. In een appartement krijg je dat niet helemaal mee, maar een vrijstaand huis vangt alle wind! Het is er zo stil, dat zulke geluiden opeens ontzettend opvallen! Ook hebben we de eerste avond zitten kaarten, want een tv-aansluiting hebben we (nog) niet geactiveerd en met een plank op twee schragen kwamen we ook een heel eind.
Ons favoriete plekje in huis tot nu toe: de marmeren vensterbank in de huidige woonkamer. Je kijkt vanuit hier op de voortuin met struiken en bomen die voldoen als ontmoetingsplaats voor een familie mussen, meesjes, duiven en eksters. Jeroen overweegt een cursus vogelspotter… 😉

We kunnen niet wachten om weer wakker te worden op ons nieuwe adres in alle rust, genietend van een kop koffie in de vensterbank of kijkend naar de heerlijke tuin!