Afgelopen weekend ruimden we flink op. Niet alleen het puin uit de badkamer, maar ook werd het terras weer grondig aangepakt en snoeide ik me – als Rambo – door de wilde braam. O en er werd zelfs al hier en daar wat gezaaid…
Het was weer een productief weekend! Eentje zonder mijn ouders dit keer, die hadden een verlofdag aangevraagd. En gekregen 😉 Dus samen met mijn schoonvader pakten we door. Zaterdag bikten we drie man sterk de badkamervloer er uit. Het voelde enigszins evolutionair, gezien de betonnen vloer zo’n fijne stof was geworden, dat het veel weg had van de poeder waar je beton mee aanmaakt.
Enfin, de badkamer is stofvrij (voor zover dat kan in een klushuis) en klaar voor de heropbouw!
Op de koffie bij de buren
Het moest er een keer van komen: de buren ontmoeten. Ondanks ons vrijgelegen huis, hebben we aan een kant buren. Er zit weliswaar een heerlijke grote tuin tussen, en daardoor voldoende privacy, maar we hebben ze wel. Ze hadden ons aan het begin van de verbouwing al een kaart gestuurd met een welkomstgroet en een passende uitnodiging om eens koffie te komen drinken. Inmiddels een maand verder, moest het er toch eens van komen!
Zaterdagochtend kreeg ik spontaan een appje van de buurvrouw met de vraag of we tijd hadden voor koffie tussen het klussen door. En zo gezegd, zo gedaan. “Kom maar achterom” appte ze er achteraan. Zo gaat dat hier in Brabant 🙂 Na een gezellige babbel, vergezeld door koffie en een appelflap, verlieten we lachend het perceel van de buren om terug te keren naar Den Bosch om een productieve dag af te sluiten.
“Wat een takkenwerk!”
Zondag ruimden Jeroen en ik de puin op van zaterdag, waarna we aan de slag gingen in de tuin. Jeroen zette zijn werk als chef hogedrukreiniger voort en ik besloot de wilde braam aan te pakken die zich gevestigd heeft in de vijver. Een taak die we eerst wilden uitbesteden aan een hoveniersbedrijf, maar waar we met een hoog ‘we zien wel’-gehalte toch aan de slag mee gingen.
Gewapend met een heggenschaar, takkenschaar en een riek pakte ik de braam aan. Gelukkig was de vijver ondiep en kon ik er makkelijk doorheen ploeteren met mijn laarzen. Ik had niet gedacht dat het me zou lukken, maar na een middag flink snoeien ben ik al een flink eind.
Natuurlijk is de ernst niet verholpen, want de braam is door het vijverfolie heen gegroeid, maar we kunnen op zijn minst nu de situatie beter overzien!
Beetje druk uitoefenen doet wonderen
Aan de andere kant van de tuin maakte Jeroen flinke meters met de hogedrukreiniger. De met mos begroeide klinkers kwamen een voor een netjes voor de dag. Dat Jeroen zelf ook met mos en modder besproeid werd, nam ‘ie voor lief. Inmiddels zijn we een halve rotonde ver en zijn er nog twee kleine terrasjes die er aan moeten geloven.
Komend weekend hebben we weer wat extra handen erbij en moeten we toch echt het gazon maaien: een mooie klus die ik met mams op ga pakken. En Saartje wellicht…
Fotografie © Johan Hazenbroek